قانون کار و قانون سندیکاها با اساس قراردادن شرایط کار موجود درترکیه تنظیم می‌شوند.

انواع مختلفی از قراردادهای کاری در  چارچوب قانون کار  وجود دارند:

الف) قراردادهای کاری «غیر دائمی» و  «دائمی»

ب) قراردادهای کاری «مدت‌دار» و یا «بدون مدت»

ج) قراردادهای کاری «پاره‌ وقت» و «تمام وقت»

د) قراردادهای کاری مرتبط با «کار بر اساس درخواست»

و) قرارداد کاری آزمایشی

ه) قراردادهای کاری انجام‌شده در قالب قرارداد‌ّ‌های گروهی

قراردادهای کاری، معاف از هر نوع مالیات تمبر و هر نوع عوارض هستند.

تبعیض زبانی، نژادی، جنسیتی، تفکر سیاسی، اعتقاد فلسفی، دین ویا مشابه آن، بین کارمندان از لحاظ قانونی ممنوع است.

حین تعیین مبالغ پرداختی به کارمندان بابت کار مشابه، تبعیض جنسیتی اکیداً ممنوع است.

ساعات کار و اضافه کاری

طبق قانون کار، حداکثر ساعت کاری معمول  در هفته، 45 ساعت است.

طبق اصول، این مدت زمان 45 ساعته هفتگی بین روزهای کاری به شکل یکسان تقسیم می‌شود.

اما متناسب با قانون کار، مدت زمان کارمی‌تواند از طرف کارفرما در چارچوب قوانین کار تنظیم شود.

پرداخت‌های مرتبط با ساعت‌های کاری انجام‌شده بیش از ۴۵ ساعت در هفته ، بر اساس قانون، در چارچوب «مدت زمان اضافه‌کاری» انجام می‌شوند.هزینه‌ای که برای هر ساعت اضافه‌کاری پرداخت می‌شود، برابر است با میزان پرداختی به ازای ههر ساعت کار معمولی + ۵۰٪ (یک‌ونیم برابر ساعات کاری عادی)

به کارگرانی که اضافه‌کاری داشته اند، به ازای هر ساعت اضافه‌کاری، به جای پرداخت حقوق، می‌توان 1،5 ساعت زمان استراحت داده شود.

برای اضافه‌کاری‌های انجام‌شده در تعطیلات ‌هفتگی و تعطیلات رسمی، هزینه یک روز تعطیل و هزینه مرتبط با اضافه‌کاری کارگر پرداخت می‌شود.

مبالغ پرداختی طبق قراردادهای کار جمعی و یا قراردادهای فردی که بین کارمندان و کارفرما امضا می‌شود، قابل افزایش است.

مجموع مدت زمان اضافه‌کاری در سال نمی‌تواند از 270 ساعت بیشتر باشد.

«مرخصی با حقوق» سالیانه

هفت روز تعطیل رسمی ‌با حقوق(1 ژانویه، 23 آوریل، 1می، 19 می، 15 جولای، 30 اوت و 29 اکتبر) به همراه  دو تعطیلی اعیاد مذهبی، مجموعا در سال نه روز مرخصی با حقوق وجود دارد.

کارمندان به شرط کار کردن به مدت یک سال (با محاسبه‌ی کار آزمایشی) دارای حق مرخصی سالیانه به شرح زیر می‌باشند:

زمان‌های مرخصی فوق‌الذکر، «حداقل» زمان‌های مشخص شده در قانون می‌باشند.و طبق قراردادهای کاری جمعی و یا فردی که بین کارمندان و کارفرما امضا شده، امکان تمدید آن‌ها وجود دارد.

طبق مقررات مبتنی بر پرداخت دستمزد، حق بیمه، عیدی و اینگونه موارد توسط بانک‌ها، در صورتی که تعداد کارمندان کارفرما در یک محل کار و در کشور حداقل پنج نفر باشد، کلیه پرداختی‌ها به کارگران می‌بایست از طریق بانک‌ها صورت گیرد.

  در صورتی که مبالغ هزینه و حقوق به حساب‌های بانک کارمندان واریز نشود، کارفرما به ازای هر کارمند جریمه‌ی نقدی خواهد داشت.

امکان نمایش مبالغ پرداختی/حقوق کارمندان با واحد‌های ارزی خارجی وجود دارد.

در این صورت، مبالغ پرداختی/حقوق، با در نظر گرفتن مبلغ معتبر ارز در تاریخ پرداخت، بصورت لیره ترکیه پرداخت می‌شود.

فسخ قرارداد کاری

طبق احکام مرتبط با قانون کار شماره 4857 ، کارفرما‌ها و کارمندانی که قصد دارند قرارداد‌های کار ی خود را فسخ کنند، همانطور که در جدول زیر مشاهده می‌شود، می‌بایست مدت زمان مشخصی قبل از عملیات فسخ، در این زمینه اطلاع‌رسانی کنند.

یک قرارداد کاری به دو شکل فسخ می‌شود:

1) فسخ مدت دار

کارمند و کارفرما، می‌توانند قراردادهای کاری بدون‌مدت را با تکیه بر مدت‌های اعلام شده مشخص شده در جدول بالا فسخ کنند.

طرفی که شرط اطلاع‌رسانی را رعایت نکند، معادل مبلغ تعیین‌شده برای مدت زمان اعلامیه، باید خسارت پرداخت کند و قرارداد کار را فسخ کند.

2) فسخ طبق دلایل معتبر و منطقی مشخص‌شده در قوانین قرارداد کار، قبل از اتمام مدت زمان قرارداد و یا بدون انتظار مدت زمان اطلاع‌رسانی فوق قابل انجام است.

کارفرما و کارمند، تحت شرایط زیر، بدون انتظار زمان اطلاع‌رسانی، حق فسخ قرارداد کاری را دارند.

مشکلات سلامتی

موارد ناسازگار با قوانین اخلاقی و حسن نیت  و مشابه آن

شرایط فورس ماژور
 

حق سنوات

برای کارمندانی که با وجود دارا بودن شرایط قانون کار، ترک کار می‌کنند و یا به قرارداد کاری‌شان توسط کارفرما پایان داده می‌شود، می‌بایست بر اساس مدت زمان سابقه کاری‌شان، حق سنوات محاسبه و پرداخت شود.

این پرداخت سنوات، از تاریخ شروع به کار کارمند تا زمان ادامه‌ی قرارداد کار، برای هر سال معادل آخرین مبلغ ناخالص 30 روزه محاسبه می‌شود.

مبلغ پرداختی بر اساس روش پرداخت مبلغ 30 روزه برای یک سال به کارمند، نمی‌تواند از مرز سقف مقایسه‌ای شش ماهه بیشتر باشد.

اما در صورتی که در قرارداد کار یک حکم مرتبط وجود داشته باشد، انجام پرداخت حق سنوات بیشتر از سقف تعیین‌شده نیز قابل انجام است.

دلایل مرتبط با حق پرداخت سنوات به کارمندان به شرح ذیل می‌باشد:

ترک محل کار کارمند به دلیل خدمت سربازی(در خصوص آقایان صدق می‌کند)

بازنشسته شدن کارمند(با هدف دریافت پرداختی سالمندی و یا ماهیانه بازنشستگی و یا پرداختی  معلولی از موسسات بیمه وابسته)

استعفا کارمند با 3600 روز حق بیمه و اتمام مدت زمان بیمه 15 ساله (در صورت ادا کردن شرایط بازنشستگی (به جز شرط سنی)، و گرفتن گواهی از سازمان تامین اجتماعی مبنی بر ادای شرایط بازنشستگی (به جز شرط سنی) و ارائه آن به کارفرما)

در صورت به اتمام رساندن قرارداد کاری کارمندان زن، یک سال  بعد از تاریخ ازدواج به خواست خودشان 

فوت کارمند

پایان دادن به قرارداد کار توسط کارفرما، صرف نظر از دلایل منطقی موجود در قانون کار / فسخ قرارداد کاری توسط کارگر به دلایل منطقی موجود در قوانین کار

امنیت شغلی

در صورت فسخ قرارداد کار از طرف کارفرما بر اساس قانون کار، می‌بایست دلیل فسخ به کارگر اطلاع داده شود و این دلیل معتبر باشد.

کارگر، از تاریخی که اطلاعیه فسخ به وی اعلام می‌شود، تا مدت یک ماه دارای حق شکایت به دادگاه کار را دارد.

در دعوای حقوقی ایجاد شده، وظیفه اثبات اعتبار فسخ بر عهده کارفرما است و اگر کارگر ادعا کند که فسخ به دلیل دیگری صورت گرفته است ، موظف است این ادعا را اثبات کند.

در صورتی دادگاه فسخ را باطل اعلام کند و به بازگشت کارگر به محل کارش حکم صادر کند.

اگر کارگر تا ده روز کاری از زمان اعلام حکم به وی، به کارفرما مراجعه نکند، فسخی که از طرف کارفرما انجام گرفته است معتبر محسوب خواهد شد و کارفرما فقط مسئول نتایج حقوقی فسخ خواهد بود.

همچنین از سال 2018 به بعد، در مورد اختلاف بین کارگر و کارفرما میانجی‌ها اجباری هستند و طرفین قبل از شکایت می‌بایست به میانجی مراجعه کنند.

در صورت شکایت قبل از مشخص شدن نتیجه‌ مراجعه به میانجی، مستقیماً حکم به رد شکایت صادر خواهد شد؛ اگر به دلیل عدم حضور یکی از طرفین (بدون عذر موجه) در اولین جلسه‌ی میانجی‌گری، عملیات میانجی‌گری خاتمه یاید، حتی اگر طرفی که در جلسه شرکت نکرده است جزئاً و یا کاملاً دارای حق باشد، پرداخت کلیه‌ی هزینه دادرسی برعهده‌ی وی خواهد بود؛ همچنین  برای پرداخت مبلغ وکالت، بر له این طرف حکمی صادر نخواهد شد.

سیستم تامین اجتماعی

سیستم تامین اجتماعی در ترکیه در سال 2007 تحول بزرگی را پشت سر گذاشته است ودر ایان این دوره، صندوق‌های تامین اجتماعی مختلف در یک مرکز جمع‌شده و از نظر بازرسی به شکل یک سیستم پر بازده‌تر و سریع‌تر در آمده‌اند. سازمان بیمه اجتماعیSSK، صندوق بازنشستگی و سازمان «bağkur» که پیش‌تر سه سازمان تامین اجتماعی مختلف بودند، در سال 2007 در یک مجموعه‌ی   واحد تحت عنوان «سازمان تامین اجتماعی» گرد هم آمدند. از سال 2008 ، سه سازمان تامین اجتماعی مورد بحث، حدود 81% از جمعیت را تشکیل داده‌اند. سیستم جدید، از اول سال 2008 به معنای واقعی عملیاتی شده است.

پرداختی‌های حق بیمه تامین اجتماعی

حق بیمه‌های تامین اجتماعی(به عنوان درصد مشخصی از درآمد ناخالص کارمند) هم از طرف کارفرما و هم از طرف کارمند قابل پرداخت است.

جدول زیر با هدف  ارائه اطلاعات کلی درباره‌ي نرخ‌های مرتبط با موضوع تدوین شده است:

اتباع خارجی که  در کشور خودشان حق بیمه‌های تامین اجتماعی معتبر پرداخت می‌کنند، در صورت وجود قرارداد امضاشده میان ترکیه و کشور مورد بحث، نیازی به پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی در ترکیه ندارند.

پرداختی‌های حق بیمه بیکاری

از درآمد ناخالص ماهیانه کارمند، کارمندان 1%، کارفرماها 2% و دولت 1% باید حق بیمه بیکاری پرداخت کند.

همانند پرداخت‌های حق بیمه تامین اجتماعی، حق بیمه بیکاری نیز می‌بایست ماهیانه پرداخت شود.

کارفرمایان، این نوع سهم افزوده را می‌توانند از درآمدهای مشمول مالیات کسر کنند.

از طرف دیگر، سهم افزوده کارمندان را می‌توان از پایه مالیاتی درآمد کسر کرد.

اشخاص با تابعیت خارجی که مشمول سیستم تامین اجتماعی اجباری  در کشوری هستند که قرارداد جاری با ترکیه  دارد، شامل پرداخت‌های تامین اجتماعی معتبر در ترکیه نمی‌شوند.

مدارک ثابت کننده اینکه این اشخاص تابع سیستم تامین اجتماعی کشور خودشان بوده اند، باید به ادارات تامین اجتماعی محلی ارائه شود.

اگر کارمند تابع سیستم  تامین اجتماعی کشور خودش نباشد، به طور کل این کارمند می‌بایست کل پرداختی‌های تامین اجتماعی معتبر در ترکیه را شخصاً پرداخت کند.

حق بیمه‌های بیکاری با لحاظ کردن سهم افزوده حق بیمه تامین اجتماعی اعلام و به سازمان تامین اجتماعی پرداخت می‌شود.